Τη Δευτέρα 30 Μάη, με αφορμή την πρόσφατη φυγή ενός μεγάλου της μαύρης μουσικής, του Gil Scott Heron, κάναμε μια ανίχνευση στα εδάφη των νέων τάσεων του hip hop. Να συμπεράνουμε έτσι αν ο Gill Scott άφησε επάξιους επιγόνους στη μαύρη μουσική, “παίχτες” που έχουν ακόμη να δώσουν κάτι αξιόλογο και φρέσκο…
Το πρώτο μισό αυτής της δευτεριάτικης Εκπομπής που ψάχνει τίτλο εμπεριείχε hip hop τραγούδια με αυξημένο το στοιχείο της πολιτικής και κοινωνικής ανησυχίας, και γι’ αυτό και επίκαιρα θα συμπλήρωνα, ενώ το δεύτερο μισό κύλησε με πιο χαλαρούς και uptempo δρόμους, χωρίς να λείπει ο πειραματισμός:
Gil Scott Heron – The Revolution Will Not Be Televised
Reflection Eternal – City Playgrounds
CunninLynguists feat. Sheisty Khrist – Gun
Kanye West – Hell Of A Life
Mos Def feat. Slick Rick – Auditiorium
Erykah Badu – Soldier
One Day A Lion – Wild International
Souls Of Mischief – 93 ‘til Infinity
Ancient Astronauts with Pharcyde – Classic
Lupe Fiasco with MDMA – Coming Up
Blackalicious – Side To Side
MF Doom – Saffron
Jaylib – Starz
Dam-Funk – (My Funk Goes) On & On
Να εξομολογηθώ ότι δυστυχώς δεν έχω ασχοληθεί ιδιαίτερα με το έργο του Gil Scott Heron, ξέρω κι αγαπάω κάποια λίγα τραγούδια του. Αλλά, όπως και να το κάνουμε, μια τέτοια μορφή, με τέτοια νοοτροπία, στάση και πάνω απ’ όλα δράση, προκαλεί τον θαυμασμό και εμπνέει:
Music so life-affirming, so positive, so inspiring and so heart-felt from an intelligent man clearly troubled by personal demons. A man who struggled his whole life with the very things he was warning against. Like Burroughs, a man who totally understood the tools of control, but still couldn’t help himself. The simple true-ism that “Everybody needs something”, a criticism and a confession, is something I’ll be quoting for as long as I`m still breathing.
Music so life-affirming, so positive, so inspiring and so heart-felt from an intelligent man clearly troubled by personal demons. A man who struggled his whole life with the very things he was warning against. Like Burroughs, a man who totally understood the tools of control, but still couldn’t help himself. The simple true-ism that “Everybody needs something”, a criticism and a confession, is something I’ll be quoting for as long as I`m still breathing.
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου