Αντίθετα με τις δύο προηγούμενες χρονιές, που προσπαθούσα να παρακολουθώ τα σημαντικότερα δισκογραφικά σκηνικά των μουσικών σκηνών που με ενδιαφέρουν, μέσα στο 2012 η ένταση ακρόασης νέας μουσικής μειώθηκε αρκετά. Για διάφορους λόγους, άλλοι πιο προφανείς, άλλοι όχι και τόσο, στράφηκα σε περισσότερο ή λιγότερο παλιότερες μουσικές. Παρόλα αυτά, καθώς η χρονιά κυλούσε κάποιες δουλειές αναδείχθηκαν και, προφανώς, ακούστηκαν ουκ ολίγες φορές.
Έτσι λοιπόν, η Εκπομπή που ψάχνει τίτλο ξεδιάλεξε δέκα συν ένα άλμπουμ του 2012, για να παρουσιάσει και να προτείνει. Για να σχολιάσουμε όμως με σχετική άνεση, η παρουσίαση θα ολοκληρωθεί σε δύο αναρτήσεις. Τέλος, να σημειωθεί πως η σειρά παρουσίασης δεν είναι αξιολογική.
Το άλμπουμ που μάλλον μέσα στο 2012 άκουσα περισσότερο είναι το πρώτο και ομώνυμο του xxyyxx. Το πραγματικό όνομα του συγκεκριμένου καλλιτέχνη είναι Marcel Everett, μας έρχεται από την Florida των ΗΠΑ και, το πιο αξιοσημείωτο, είναι μόλις 17-18 χρονών. Επόμενο λοιπόν είναι στο πρώτο του LP να φέρνει έναν πολύ φρέσκο ήχο, ο οποίος, παρόλο που αναμφίβολα μπλέκεται με τις σύγχρονες και μοδάτες τάσεις της electronica, διατηρεί ένα εντελώς προσωπικό ύφος και ποιότητα. Στοιχεία από future garage, chillwave, ακόμα και από το καινούργιο indie και γεμάτο εσωστρέφεια rnb βρίσκονται διάσπαρτα στη μουσική του xxyyxx, η οποία καταφέρνει να αιχμαλωτίσει τον ακροατή οδηγώντας τον σε έναν αινιγματικό κόσμο νοσταλγίας και αρμονίας. Το παρακάτω βίντεο για το εναρκτήριο κομμάτι του άλμπουμ νομίζω πως είναι χαρακτηριστικό.
Αν καλλιτέχνες σαν τον xxyyxx μέσα στο 2012 κάνουν τα πρώτα, αλλά απ’ ό,τι φαίνεται πολύ λίγο αδέξια βήματα τους στο χώρο της μουσικής δημιουργίας, την ίδια χρονιά κάποιοι παλιοί φίλοι συνεχίζουν την πορεία τους, δίνοντας τον καλύτερο εαυτό τους. Ο Brian Eno με το άλμπουμ Lux, το οποίο κυκλοφόρησε με την εταιρεία Warp, επιστρέφει στους λαμπρούς δρόμους του καθαρόαιμου ambient. Οι φίλοι του μνημειώδους Music For Airports, αλλά και των συνεργασιών του Eno με τον Harold Budd, στο Lux θα βρουν αυτό τον χαρακτηριστικό ambient ήχο, που ισορροπεί ιδανικά ανάμεσα στον πειραματισμό και τη χαλάρωση. Drones που λες πως δεν θα τελειώσουν ποτέ, αιθέρια εφέ και εύθραυστες μελωδίες που παραμένουν ανολοκλήρωτες συνθέτουν έναν καμβά ηχητικής ελευθερίας που οδηγεί σε μια ήρεμη αισιοδοξία. Όπως οι περισσότερες δουλειές του Eno, έτσι και το Lux συνδέει τους πολλές φορές μακρινούς πλανήτες της πειραματικής μοντέρνας μουσικής με τις ανησυχίες και τις ελπίδες της καθημερινότητάς. Με τον τρόπο του, ο θείος Brian προσφέρει μια τέχνη που έχει πολλά να πει για τις δύσκολες και περίεργες εποχές που ζούμε, αλλά και να δώσει αφορμές για διέξοδο.
Αυτή την εκλεκτικότητα της καλής ambient μουσικής αξιοποιεί και ο Ιρλανδός Brendan Gregoriy, γνωστότερος με το ψευδώνυμο Chymera, ο οποίος στο δεύτερο προσωπικό άλμπουμ του Death By Misadventure συνδυάζει το ambient με το minimal techno και το deep house. O Gregoriy ζει εδώ και κάμποσα χρόνια στο Βερολίνο, σε ένα δηλαδή από τα κέντρα του dance ηλεκτρονικού ήχου, παρόλα αυτά η μουσική του δεν έχει αυτοσκοπό τον χορό. Αντίθετα, οι μινιμαλιστικές μελωδίες, τα samples, το beat γίνονται τα μέσα για ατμοσφαιρικά ηχοτοπία, που επιτρέπουν στον Chymera να πλάσει τη δική του νυχτερινή μουσική περιπέτεια.
Μια εξίσου εναλλακτική άποψη για τη χορευτική μουσική, αλλά με πολλά περισσότερο ποπ στοιχεία δίνει ο Kindness με το ντεμπούτο του, World You Need A Change Of Mind. Ο πολύ νέος Adam Bainbridge, όπως είναι το πραγματικό του όνομα, ξεκλέβει στοιχεία από το electropop, το indie αλλά και από disco και house και φτιάχνει τραγούδια, που βγάζουν ένα συναίσθημα ειλικρινών προθέσεων και ευγένειας, δικαιολογώντας έτσι το παρατσούκλι που έχει επιλέξει. Οι ρίζες της μουσικής του βρίσκονται στα 80s, άλλωστε κριτικοί έχουν εντοπίσει επιρροές από τον Prince, τον Larry Levan, αλλά και τους Talking Heads. Χαρακτηριστικό είναι πως ίδιος ο Kindness διασκευάζει πιο underground καλλιτέχνες της ίδιας δεκαετίας, όπως τους Trouble Funk στο καταπληκτικό That's Alright.
Ωστόσο, μέσα σε αυτή την ομολογούμενη κυριαρχία των ψηφιακών μέσων και ανάλογων εκφράσεων στη μουσική σκηνή, υπάρχουν κάποιοι καλλιτέχνες που επιμένουν σε έναν ήχο ηθελημένα παλιακό και αναλογικό. Και δεν εννοώ μεγάλους σε ηλικία κυρίους που έχουν χάσει και ξεχάσει τις εξελίξεις. Ο αφρικανικής καταγωγής Βρετανός Michael Kiwanuka είναι 24 ετών, αν όμως ακούσεις την πρώτη του δισκογραφική δουλειά με τίτλο Home Again, πιστεύεις πως επέστρεψες στις δεκαετίες του 60 και του 70. Ο Michael Kiwanuka έρχεται με ένα ύφος ώριμο και κατασταλαγμένο, που φέρνει κοντά τον folk τραγουδοποιό και τον soul τραγουδιστή, θυμίζοντας τον πρόσφατα χαμένο Terry Callier, τον Richie Havens, αλλά και την τεράστια Nina Simone. Δέκα μελωδικά τραγούδια ατόφιων συναισθημάτων και ειλικρίνειας ανάγουν τον Kiwanuka σε πραγματικό πουλέν του πιο φρέσκου singing-songwriting.
Το πρώτο μέρος με τα καλύτερα για το 2012 θα κλείσει με μια σπάνια, αλλά ωραία συγκυρία, καθώς δύο από τα άλμπουμ που έχουμε ξεχωρίσει μοιράζονται τον ίδιο ακριβώς τίτλο. Έτσι, Home Again ονομάζεται και το πρώτο άλμπουμ του ντουέτου Attune από τη Γερμανία. Ο Johannes Hetrich στα ηλεκτρονικά με τη πολύτιμη συνδρομή του αδερφού του Gabriel, ο οποίος τυχαίνει να είναι πολυοργανίστας, έφτιαξαν το σχήμα των Attune. Η μουσική τους κινείται σε trip hop και downtempo δρόμους, επηρεασμένη από αγαπημένους καλλιτέχνες, όπως ο Bonobo, o DJ Shadow και ο Four Tet. Με τέτοιες επιρροές, δεν μπορούμε παρά να συναντήσουμε ένα στοιχείο έντονης μελωδικότητας και μια ζεστή συναισθηματική ατμόσφαιρα. Τα beats και τα λοιπά ηλεκτρονικά στοιχεία θυμίζουν αναλογικούς ήχους από smooth jazz και funky μουσικές και συνοδοιπορούν με καλοπαιγμένες κιθάρες, πλήκτρα και διάφορα άλλα έγχορδα και πνευστά. Το Home Again των Attune διατίθεται δωρεάν προς downloading· επίσης το συγκεκριμένο σχήμα αποτελεί μια καλή ευκαιρία για να γνωρίσετε την αξιόλογη καλλιτεχνική ομάδα Antime, που εδρεύει στη Βαυαρία.
Οι πανομοιότυπες εικόνες στην αρχή και στο τέλος του κειμένου προέρχονται από Lux του Brian Eno, συγκεκριμένα εμπεριέχονται ως εκτυπώσεις στη βινυλιακή έκδοση του άλμπουμ.
Μια καλή αντιπρόταση για τον νέο δίσκο του εξαιρετικού Brian Eno.... http://www.youtube.com/watch?v=y5frg6eg0uM
ΑπάντησηΔιαγραφήΑ... πολύ ωραία τ' αποσπάσματα που έχουν βάλει. Πολύ μυστηριώδης κι ατμοσφαιρική μουσική.
ΑπάντησηΔιαγραφή