Στην έβδομη θέση του top-20 των άλμπουμ της χρονιάς βρίσκουμε ήδη την πρώτη από μία σειρά κυκλοφοριών που αναδεικνύουν τις εντυπωσιακές εξελίξεις της ευρωπαϊκής τζαζ σήμερα.
Οι Bon Voyage Organisation αποτελούν το project του Γάλλου Adrien Durand. Με το δεύτερο του άλμπουμ La Course, ο Durand δίνει μια ηχηρή απάντηση στη μεγάλη ανάπτυξη της σύγχρονης βρετανικής τζαζ. Η οπτική των Bon Voyage Organisation είναι εκλεκτική: μια modal άποψη - η βασική μπασογραμμή στο Un Américain à Tanger δεν είναι άλλη από το A Love Supreme- συναντά τόσο τη space age pop, όσο και τη jazz rock/fusion. Βέβαια αυτές οι επιρροές σερβίρονται σε ένα μοντέρνο ηλεκτρονικό nu-jazz περιτύλιγμα. H σύνθεση Le Chant De Radars είναι χαρακτηριστική αυτού του υβριδισμού.
Οι μουσικοί του γκρουπ (σύνθια, μπάσο, κιθάρα, ηλεκτρονικά και αναλογικά κρουστά, σαξόφωνο, φλάουτο) μας πάνε ένα bon voyage, όπου οι στιγμές δυναμισμού και γκρούβας εναλλάσσονται με χαμηλόφωνη, συχνά ατονική, ambient και field recordings. Στο ομώνυμο La Course, το ήρεμο ξεκίνημα ξεδιπλώνεται σε μια υπέροχη μελωδία. Γενικότερα, ένα από τα πλεονεκτήματα του άλμπουμ είναι οι συναρπαστικές μελωδίες, που θαρρείς παράγονται αβίαστα. Σε συνέντευξή του, ο Durand δήλωσε πως άφησε τους μουσικούς να χτίσουν τις συνθέσεις αυτοσχεδιαστικά, όμως νομίζω πως ελάχιστα πράγματα έχουν αφεθεί στην τύχη. Ωστόσο, το αποτέλεσμα δεν ακούγεται εργαστηριακό, μα πηγαίο.
Τώρα, το disco στοιχείο που είχε καθορίσει το ντεμπούτο των BVO, παρουσιάζεται σαφώς μειωμένο, αλλά εντοπίζονται επιρροές από την 70s γαλλική disco σκηνή, π.χ. τους Space, αλλά και τους Black Devil Disco Club. Ο διαυγής ήχος των synths φέρνει στο νου τους ήρωες της γαλλικής ηλεκτρονικής σκηνής στα 70s-80s, κυρίως τον Jean Michel Jarre και τον Βαγγέλη Παπαθανασίου. Επίσης, παρόν είναι και ένα στοιχείο εξωτισμού, που απελευθερώνεται στο Prière pour le Voyageur partie 1: πάνω σε μια μελωδία Άπω Ανατολής μια γυναικεία φωνή απαγγέλει στα γαλλικά, προσθέτοντας το καρύκευμα μιας σκοτεινής ποίησης.
Τελικά, θα έλεγα, πως η μουσική των BVO στο La Course είναι κατά βάση κινηματογραφική. Για μας τους φαντασιόπληκτους και σινεφίλ ακροατές, το άλμπουμ θα αποτελούσε το ιδανικό soundtrack για μια ταινία όπου η επιστημονική φαντασία και ο φουτουρισμός συναντούν τη χαλαρή, μεσογειακή, κοσμοπολίτικη μα και μυστηριώδη ατμόσφαιρα που απαθανατίζει το To Catch A Thief του Alfred Hitchcock.
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου