Όταν -πλέον πριν από δέκα περίπου χρόνια- πρωτάκουγα τα δύο πρώτα άλμπουμ της συνεργασίας ανάμεσα στον Lindstrom και τον Prins Thomas, είχα σκεφτεί ότι η μουσική τους είναι σπουδαία, επειδή κατόρθωσαν να ξανανάψουν τη φλόγα των αισιόδοξων και αλληλέγγυων ροκ πειραματισμών των 60s και των 70s. Στη νέα τους κυκλοφορία συνεχίζουν να χορεύουν γύρω από την ίδια φλόγα, αλλά τις ξέφρενες κινήσεις έχει αντικαταστήσει ένας χορός πιο ήρεμος και εσωτερικός. Οι φίλοι και συνοδοιπόροι αναπτύσσουν έναν ταυτόχρονα παιχνιδιάρικο και ποιητικό μουσικό διάλογο, ο οποίος όμως πλέον κερδίζει και σε ωριμότητα.
Στο ΙΙΙ πρωταγωνιστεί μια ορχηστρική μουσική υψηλής ποιότητας. Πιάνο και synths, ακουστικές και ηλεκτρικές κιθάρες, ντραμς και ποικίλα κρουστά, αλλά και πλήθος από ηλεκτρονικά μπλιμπλίκια μπλέκονται καλειδοσκοπικά, αυτοσχεδιαστικά και απολαυστικά.
Όπως και στις προηγούμενες συνεργασίες του ντουέτου από τη Νορβηγία, έτσι κι εγώ η παρουσία των επιδράσεων είναι ιδιαίτερα αισθητή. Άλλωστε έχουμε να κάνουμε με DJs. Αλλά το σημαντικότερο είναι ότι αυτές οι επιρροές έχουν αφομοιωθεί ουσιαστικά, για αυτό και αναδομούνται δημιουργικά. Ας πούμε, το Cosmic-space disco του Martin 5000 συναντά post-rock κιθαρισμούς, το dub του Oranges λοξοκοιτάει προς την avant jazz, ενώ το Harmonia (ένας φόρος τιμής στους Γερμανούς πρωτοπόρους;) σερβίρει το krautrock σε μια μοντέρνα και ιδιοσυγκρασιακή βερσιόν. Οι δυο καλλιτέχνες αποτείνουν ένα φόρο τιμής στο παρελθόν, ωστόσο το αποτέλεσμα δεν είναι ρετρό και αναβιωτικό, αντιθέτως σφύζει από δημιουργικότητα και φρεσκάδα.
Αισθάνθηκα ότι το ΙΙΙ αποτελεί ένα δώρο των δύο Νορβηγών προς τους ακροατές, ιδιαίτερα αυτή τη δύσκολη περίοδο, ώστε όλοι μαζί να νιώσουμε θετικά, δυναμικά και ήρεμα, ανοίγοντας τα φτερά της φαντασίας μας προς ένα καλύτερο αύριο.
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου