Το πρώτο ολοκληρωμένο άλμπουμ του ντουέτου των Domus αποτελεί χαρακτηριστικό παράδειγμα μιας μουσικής πρότασης της οποίας η αξία συνειδητοποιείται σταδιακά, ακρόαση στην ακρόαση. Όταν πρωτοάκουσα το ντεμπούτο τους Lucid Dreaming, δεν ενθουσιάστηκα, καθώς μάλλον περίμενα να ακολουθούν τα άλλα αγαπημένα μου ντουέτα από τα χώματα της Σουηδίας, τους Studio και τους Fontän. Όχι ότι λείπουν οι επιρροές από τους προαναφερθέντες, αλλά οι Domus χτίζουν ένα καθαρά προσωπικό ύφος.
Πρόκειται για έναν μοναδικό συνδυασμό ανάμεσα στην ψυχρότητα και τη μελαγχολία του post-punk, την τριπαρισμένη οξύτητα της ψυχεδέλειας και του krautrock, την ρηξικέλευθη αλητεία και τη δημιουργική εσωστρέφεια του 90s indie rock και τη φουτουριστική οπτική της σύγχρονης electronica. Φαίνεται πως οι Henrik Sunbring και Thobias Eidevald έχουν παντρέψει τόσο τις προσωπικές του μουσικές αγάπες, όσο και την άνω των δέκα ετών προϋπηρεσία τους στην ανεξάρτητη σουηδική σκηνή με μπάντες και project που ελίσσονται ανάμεσα σε post-rock, synth-pop και ambient. Αλλιώς πως να εξηγηθεί το πέρασμα από το Mani, το οποίο μπορεί να ακουστεί σε ένα μισοσκότεινο dancefloor πλάι στους ύμνους των New Order, στο Shannon, μια ζεστή και μαζί μυστηριακή balearic folk σύνθεση… κι από κει στο Weightless Dreams, που φέρνει κάτι από The Knife. Από την άλλη, τα κιθαριστικά γκάζια που εμφανίζονται στο φινάλε του Domus & Gomorrah διακατέχονται από ένα οργισμένο shoegaze πνεύμα, ενώ το Canada, με τα ξωτικά φωνητικά της Ljung -το μοναδικό τραγούδι του άλμπουμ- θυμίζει Bjork και Fever Ray. H καταληκτήρια οκτάλεπτη ομώνυμη σύνθεση ανοίγεται στον kraut ηλεκτρονικό ήχο και φλερτάρει με τον noise πειραματισμό.
Βέβαια, είναι αναγκαία η ύπαρξη κάποιων συνεκτικών στοιχείων που θα ενοποιήσουν όλες αυτές τις αναφορές και θα προσδώσουν μια προσωπικότητα. Πέρα, λοιπόν, από την καθαρή, απλή και γήινη παραγωγή και φυσικά την ενιαία ενορχήστρωση (ηλεκτρονικά-σύνθια, μπάσο, κιθάρες και κρουστά), όλες τις συνθέσεις του Lucid Dreaming στοιχειώνει μια ατμόσφαιρα σκοτεινού παραμυθιού, ένας επικός τόνος που παραπέμπει στα συννεφιασμένα σκανδιναβικά δάση. Για παράδειγμα, στο Mani ελλοχεύει μια nordic folk μελωδία, ενώ στο ομώνυμο Lucid Dreaming πλανάται μια γοτθική αύρα.
Lucid dreaming, δηλαδή συνειδητό ονείρεμα έχουμε όταν συνειδητοποιούμε ότι βρισκόμαστε σ’ ένα όνειρο κι έτσι μπορούμε να ελέγξουμε την πορεία μας μέσα σ’ αυτό. Οι Domus με το ντεμπούτο τους γίνονται οι τιμονιέρηδες ενός μοναδικού ονειρικού μουσικού σύμπαντος. Περιμένουμε εναγωνίως τη νέα τους περιπέτεια στο σύμπαν αυτό.
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου