Το άλμπουμ που παρουσιάζεται σε αυτή την ανάρτηση ανήκει σε έναν αγαπημένο καλλιτέχνη στην Ελλάδα, αλλά νομίζω πως, τόσο από τη μουσικοκριτική, όσο και από τους ακροατές, είναι κάπως παραμελημένο.
Μιλάω για τον Bonobo ή, κατά κόσμο, Simon Green, έναν από τους σημαντικότερους εκπρόσωπους της ηλεκτρονικής μουσικής η οποία μπλέκει και “αναλογικά” στοιχεία σε ένα κλίμα που θα χαρακτηρίζαμε chill out. Η δισκογραφία του Bonobo περιέχει τέσσερεις ολοκληρωμένες studio δουλειές, με πιο πρόσφατη, το εκπληκτικό Black Sands που κυκλοφόρησε την Άνοιξη του 2010. Παράλληλα ο Bonobo κατά καιρούς μας έχει προσφέρει υπέροχα remixes άλλων καλλιτεχνών.
Πέρα λοιπόν από την εκπληκτική δουλειά που παράγει στο studio, ο Bonobo δίνει και συναρπαστικές συναυλίες, μία από τις οποίες είχα την τύχη να παρακολουθήσω και εγώ στη Θεσσαλονίκη. Χαρακτηρίζω τις live εμφανίσεις του συναρπαστικές, επειδή ο κ. Green έχοντας πλάι του μια ορχήστρα άριστων μουσικών, μεταμορφώνει τη μουσική του. Kάθε του συναυλία ξεκινά σε downtempo electronica στυλ για να κορυφωθεί σε ένα funky jazz και afrobeat πάρτυ.
Αυτή ακριβώς η ζωντανή παρουσίαση της δουλειάς του έχει αποτυπωθεί σε ένα μίνι άλμπουμ, το οποίο έχει τον λιτό τίτλο Live Sessions και κυκλοφόρησε το 2005. Το συγκεκριμένο ep αποτελείται από τέσσερεις ορχηστρικές συνθέσεις, οι οποίες βρίσκονται στις προηγηθείσες studio δουλειές του καλλιτέχνη. Αλλά αυτό που εδώ έχει σημασία είναι ότι τα κομμάτια που στα άλμπουμ έχουν κατά κύριο λόγο ηλεκτρονική κατεύθυνση, στη συναυλιακή εκδοχή τους αποκτούν ένα περισσότερο uptempo και groovy στυλ, χωρίς ωστόσο να προδίδουν την ατμοσφαιρικότητά τους. Ακούγοντας το Live Sessions στο νου από τη μία πλευρά έρχονται nu jazz μπάντες και κυρίως οι Cinematic Orchestra, αλλά από την άλλη smooth soul μουσικές της δεκαετίας του 70, καλλιτεχνών όπως ο Quincy Jones, ο Shuggie Otis και οι Cymande.
Ο ίδιος ο Bonobo έχει αναλάβει τον ρόλο του μπασίστα, ενώ το line-up της μπάντας συμπληρώνεται με κρουστά, πνευστά, κιθάρα, πλήκτρα και τσέλο. Φυσικά κάποια ηλεκτρονικά στοιχεία εμπλουτίζουν με ενδιαφέροντα τρόπο της ενορχηστρώσεις.
Ιδιαίτερη αναφορά αξίζει να γίνει σε δύο από τους μουσικούς της live μπάντας του Bonobo. Η δουλειά του Ben Cooke στο σαξόφωνο είναι αξιοσημείωτη, καθώς ατμοσφαιρικά περάσματά εναλλάσσονται με ξεσπάσματα που φτάνουν ως την free jazz. Αλλά και ο ντράμερ Jack Baker κρατάει με στιβαρότητα funky ρυθμούς με περάσματα και ρυθμικές αλλαγές που προκαλούν το ενδιαφέρον.
Να μην λησμονήσω να αναφέρω ότι το ep Live Sessions συμπληρώνεται από δύο studio κομμάτια: το ορχηστρικό Reccuning, στο οποίο ο Bonobo μας δίνει μία δίκη του εκδοχή του drum n bass και το Pick Up σε ένα remix από τον γνωστό για τα πειράματά του στην ηλεκτρονική σκηνή Four Tet.
πρώτη δημοσίευση: Ιούνιος 2010
