Βαγγέλης Παπαθανασίου (1943-2022): ένα κοσμικό ταξίδι με προορισμό την ανθρώπινη καρδια

Η αφιερωματική τριλογία στον μοναδικό Βαγγέλη Παπαθανασίου έκλεισε με ένα εκτενές και πιο σφαιρικό κείμενο στο Avopolis.

Καλή σας ανάγνωση... 

In memory of... Vangelis: ένα ραδιοφωνικό αφιέρωμα

Ο κύκλος ακροάσεων, σκέψεων και συναισθημάτων που άνοιξε η αναχώρηση του Βαγγέλη Παπαθανασίου για τα άστρα δεν έχει ακόμα κλείσει και δεν γνωρίζω πότε πρόκειται να συμβεί κάτι τέτοιο... 

Ένα μέρος αυτού του ταξιδιού αποτυπώθηκε στο αφιέρωμα στο έργο του από την ραδιοφωνική εκπομπή And Now For Something Completely Different, η οποία προβάλλεται κάθε Δευτέρα, 22.00-00.00, στον Nova Fm 106 της Μαγνησίας, σε επιμέλεια και παρουσίαση των Γιώργο Ζούκα και Κώστα Αργύρη. Σε αυτό το αφιέρωμα συνέδραμα ως καλεσμένος.

Όπως λέει και ο Γιώργος στην αρχή της εκπομπής, δεν ακολουθήσαμε μια χρονολογική πορεία στο αφιέρωμα, αλλά προχωρήσαμε με βάση την έμπνευση, τους συσχετισμούς της μεγάλης γκάμας των μουσικών στιλ που ανέπτυξε ο Vangelis, αλλά και τη συζήτηση της στιγμής. Βέβαια, ένα μονάχα μέρος από αυτή τη συζήτηση βγήκε στον ραδιοφωνικό αέρα. 

Εμείς πάντως περάσαμε υπέροχα το 2ωρο που διήρκησε η εκπομπή.  Ακόμα περισσότερο, αισθανθήκαμε περήφανοι, επειδή ως Βολιώτες, τιμήσαμε έναν πολύ σπουδαίο Βολιώτη (από την Αγριά, για την ακρίβεια). 

Καλή ακρόαση!

εικόνα: ο Β. Παπαθανασίου στην παραλία του Βόλου (πηγή)

Tears in the rain

 Θυμάμαι…

Να παίζω ως DJ το Four Horsemen στα πιο ετερόκλητα set, από μια βραδιά ατόφιου ροκ ως το κλείσιμο μιας νύχτας βυθισμένης στην ηλεκτρονική μουσική.

Να αγωνίζομαι να ολοκληρώσω τη Φαντασιακή Θέσμιση της Κοινωνίας και να σκέφτομαι πως το "ριζικό φαντασιακό" του Καστοριάδη μπορεί να εκφραστεί μουσικά μέσα από κάποιες στιγμές του Βαγγέλη Παπαθανασίου.

Να θέλω να αφήσω μαλλιά και γένια, ανακατωμένα και χαοτικά, για να μοιάσω στον Βαγγέλη, λες και ήμουν έφηβος μπροστά στο είδωλό του.

Να βολτάρω στην παραλία της Αγριάς, λέγοντας μέσα μου: "λες να τον δω να περπατά ή να κάθεται κάπου;"

Να βλέπω στο YouTube μια πρόσφατη συνέντευξη του και έκθαμβος να συνειδητοποιώ πως, πέρα από κορυφαίος μουσικός, ήταν ένας αληθινός διανοούμενος, με βαθιά κοινωνική και υπαρξιακή σκέψη.

Να βρίσκομαι ένα καλοκαίρι στην Άνδρο -πρώτη φορά διακοπές με την κοπέλα της ζωής μου - και αραχτός σε μια ακρογιαλιά να βιώνω την ευδαιμονία, με το Earth στα ακουστικά.

Να βλέπω στο Blade Runner τη σκηνή του θανάτου του cyborg που ενσαρκώνει ο Rutger Hauer και να εύχομαι να έβρεχε ξαφνικά μέσα στο σαλόνι, μήπως η βροχή κρύψει τα δικά μου δάκρυα.