Top-20 | 2020: #05. Okvsho - Kamala's Danz (Boyoom)

Οι Okvsho είναι ένα project που τρέχουν τα αδέρφια Georg & Cristoph Kiss από την ελβετική κολλεκτίβα Boyoom. Μετά από το EP Traphouse Jazz, τα δύο αδέρφια παρουσίασαν το ντεμπούτο τους full-length μέσα στο 2020. Τίτλος του, Kamala’s Danz. 

Οι αφοί Kiss καλούν στο στούντιο ένα σύνολο εκπληκτικών μουσικών και τραγουδιστών και τους δίνουν το ελεύθερο να αυτοσχεδιάσουν και να εκφραστούν. Στο Kamala’s Danz συνευρίσκονται σε μια ελεύθερη (freestyle) λογική η τζαζ, το hip hop, η αφρικάνικη και η latin μουσική. Στο νου μου ήρθαν τα ανάλογα συλλογικά άλμπουμ των Thievery Corporation και των Jazzmatazz.

Η μουσική στο Kamala’s Danz είναι πολύχρωμη και πολυπολιτισμική, ενώ το παιχνίδι με τα είδη και τα στιλ πραγματικά αριστοτεχνικό: από το afrobeat ξεκίνημα (Moksha/Liberation), στη nu jazz του ομώνυμου Kamala’s Danz κι από κει στο rap του Sway. Έπειτα, ένα latin jazz ξέσπασμα, που θυμίζει τα αφροαμερικάνικα 70s, (LS Shuffle) ανοίγει τον δρόμο για το μαζί ρυθμικό και ευαίσθητο cumbia τραγούδι Descobrir, για να περάσουμε σε μια ορχηστρική samba (Danza De La Sombra) και σε ένα trip hop/ soul διαμαντάκι (Thé Froid). Ο επίλογος έρχεται με το jazzy hip hop Oluhlaza.

Η ανεξάντλητη παράδοση της τζαζ αποτελεί το ευαγγέλιο των Okvhso, καθώς όχι μόνο ακολουθείται στιλιστικά, αλλά και νοοτροπικα: οι συμμετέχοντες με το κεφάτο και δεξιοτεχνικό τους παίξιμο συμβάλλουν ουσιωδώς στη δημιουργία της μουσικής. Βέβαια, δεύτερο πυλώνα της μουσικής των Okvsho αποτελεί η αδιαπραγμάτευτη street κουλτούρα, έτσι αποφεύγεται το άλλοθι ενός ψηλομύτικου ελιτισμού και τα πράγματα παραμένουν γήινα, άμεσα και εστιασμένα στον καθημερινό άνθρωπο.

Επιλογικά, στο Kamala’s Danz θα βρείτε μουσική σύγχρονη, ειλικρινής και λιτή, δηλαδή απαλλαγμενη τόσο από την επιτήδευση όσο και από την απλοϊκότητα. Η συναισθηματική διάθεση διατηρείται χαλαρή και ελπιδοφόρα. Το μήνυμα που περνιέται είναι ότι, παρόλες τις δυσκολίες και τους διχασμούς σε προσωπικό και σε συλλογικό -άρα κοινωνικό και πολιτικό- επίπεδο, θα τα καταφέρουμε ενωμένοι. Οι στίχοι του Thé Froid είναι αντιπροσωπευτικοί:

When the people strive for the same goals,

don‘t you worry.

When the people scream for the same paroles,

don‘t you worry.

When the masses fail to see through,

don‘t you worry.

Through the turmoil where the light awaits,

don‘t you worry

Slowly, steadily, I‘ll practice to see

slowly, steadily, solidarity will be.

Summer Shadowland

Στην αρχή του καλοκαιριού (6/6/2020), το Paranoise Radio μεταδόθηκε ένα 12ωρο αφιέρωμα στη τζαζ μουσική, με τους παραγωγούς να παρουσιάζουν ζωντανά ή προηχογραφημένα sets. Τα δικά μου περίπου 70 λεπτά μπορούν να χαρακτηριστούν τζαζ, αλλά περισσότερο τζαζεμένα...  

Μια θερινή χώρα των σκιών, που νομίζω πως ταιριάζει και στα πρώτα βήματα του Σεπτέμβρη.

Καλή ακρόαση...

Στη φωτογραφία η Έλλη Λαμπέτη

Τζαζ για μια παραθαλάσσια καταιγίδα: η περίπτωση των Bato Bato

Έχω αναφερθεί ξανά στην πρόσφατη νέα στροφή του ενδιαφέροντος αρκετών νέων μουσικών και παραγωγών προς τη τζαζ μουσική, ένα φαινόμενο ανάλογο της nu jazz σκηνής των 90s, σε αντιστοιχία φυσικά με τα τρέχοντα ηχητικά, πολιτισμικά και κοινωνικά δεδομένα.  Μέρος αυτού του ευρύτερου δεύτερου nu jazz κύματος αποτελεί και το project Bato Bato, που αποτελείται από τους ηλεκτρονικούς παραγωγούς  Julian Smith από τις ΗΠΑ και Henrik Jakobsson από τη Σουηδία, με τη συνδρομή του Ισπανού τρομπετίστα Nestor Casas Oché.



Αυτή η πολυεθνική καλλιτεχνική συμμαχία πετυχαίνει ένα δύσκολο κατόρθωμα: να προσφέρει αρκετά πρωτότυπη και ιδιαίτερη τζαζ άποψη, η οποία καθορίζεται από χαλαρότητα, λιτότητα και μινιμαλισμό. Αφαιρετικά και χαμηλόφωνα μα χορευτικά ρυθμικά μοτίβα βρίσκονται στο επίκεντρο, δομημένα με ηλεκτρονικά και με, ακόμα πιο ενδιαφέροντα, αναλογικά κρουστά, τα οποία προσδίδουν ένα αδιαμφισβήτητο εξωτικό χρώμα. Ωστόσο, αυτός ο εξωτισμός παντρεύεται με μια μυστηριακή ατμόσφαιρα που επιτείνει τόσο η κάπως lo-fi παραγωγή, όσο και τα συχνά επανερχόμενα ηχητικά εφέ μίας καταιγίδας…

Απαραίτητη όμως προσθήκη στην όλη μουσική πρόταση των Bato Bato αποτελούν οι εκπληκτικοί αυτοσχεδιασμοί της τρομπέτας του Nestor Casas Oché, ο οποίος αξιοποιεί την ανεξάντλητη latin jazz παράδοση, έχοντας επιρροές ακόμα και από εντελώς κλασικούς παίχτες και συνθέτες όπως ο Perez Prado. Παράλληλα, το παίξιμο του Oché έχει και κάτι το κινηματογραφικό, φέρνοντας στο νου το κορυφαίο soundtrack του Jerry Goldsmith για το αριστουργηματικό Chinatown. Άλλωστε και το όλο άλμπουμ σαν να κρύβει ένα στόρι, το  οποίο υπαινίσσονται οι τίτλοι των κομματιών και αφορά μία κατάβαση σε έναν υπόγειο, σπηλαιώδη κόσμο. Με το ίδιο concept σχετίζεται και το όνομα του project, καθώς bato στα ισπανικά σημαίνει πέτρα.

Η εκλεκτική τζαζ των Bato Bato συνδυάζει μία αρχέγονη latin ακόμα και afro ρυθμική άποψη, με μία αστική noir μουντάδα. Ακούστε, για παράδειγμα το πέρασμα από το moody Subtarreneo στο groovy Frustrado Por El Sol.  Βέβαια, αυτή περίεργη μουσική αφήγηση ποτέ δεν χάνει τον ήπιο θαλασσινό της προσανατολισμό που απαλύνει τις παραπάνω αντιθέσεις. Άλλωστε,  δεν είναι τυχαίο ότι το συγκεκριμένο άλμπουμ έχει ηχογραφηθεί στη Μαγιόρκα και mastering έχει γίνει στην Καλιφόρνια, απ’ όπου κατάγεται ο επικεφαλής του σχήματος Julian Smith, ο οποίος πέρα από μουσικός είναι και εικαστικός.  

Το άλμπουμ των Bato Bato προβάλλει εμφατικά ένα θεμελιώδες χαρακτηριστικό του πολιτισμού των τόπων που βρίσκονται πλάι στη θάλασσα, αυτό της αρμονικής μείξης χαρακτηριστικών εκ πρώτης άποψης αντιφατικών, ανάμεσα στην παραδοσιακή και την αστική ζωή , ανάμεσα στο ιθαγενές στοιχείο και ένα πλέον παγκοσμιοποιημένο πολιτισμό. Άρα, η καταιγίδα, της οποίας οι ήχοι ακούγονται καθ’ όλη τη διάρκεια του άλμπουμ δεν μπορεί παρά να ξεσπά σε έναν υγρό, θαλασσινό τόπο. 

guest 17/ Γιώργος Καραγιάννης (συνέντευξη)

Το μεσημέρι της Κυριακής 10 Μαίου είχα την ευκαιρία να παρουσιάσω μια εκπομπή, πιο συγκεκριμένα μια ραδιοφωνική συνέντευξη από εκείνες που πραγματοποιούνται σπάνια. Στο στούντιο του Nova Fm 106 ήταν καλεσμένος ο εξ Αθηνών ορμώμενος συνθέτης και κιθαρίστας Γιώργος Καραγιάννης. Ο Γιώργος πριν κάποιους μήνες κυκλοφόρησε το βιβλίο Δημιουργίες για κιθάρα (Εκδόσεις Cambia), στο οποίο εμπεριέχονται παρτιτούρες δικών του συνθέσεων, που μοιράζονται ανάμεσα σε μια κλασικότροπη και σε μία latin jazz προσέγγιση. Επίσης, το βιβλίο συνοδεύεται από ένα audio cd, με τις συνθέσεις σε σόλο κιθάρα παιγμένες από τον ίδιο. Βασικός σκοπός του όλου εγχειρήματος είναι το μοίρασμα κομματιών "που ξεχειλίζουν από μουσική και θα αποζημιώσουν όποιον ασχοληθεί μαζί τους". Παράλληλα ο Γιώργος έχει σχηματίσει μία μπάντα πολύ καλών μουσικών, τους Soul Out Ensemble, ώστε να παρουσιάζει τις συνθέσεις του ζωντανά, συμπληρωμένες από διασκευές κομματιών που τον έχουν επηρεάσει. 

Με τον Γιώργο μας ενώνει μια φιλική σχέση πολλών ετών, η οποία ξεκίνησε από τα φοιτητικά χρόνια. Από τότε μοιραζόμασταν το κοινό ενδιαφέρον και τις ανησυχίες γύρω από τη μουσική, εγώ περισσότερο ως ακροατής εκείνος περισσότερο ως δημιουργός. Με αφορμή αυτή τη συνέντευξη, οι κουβέντες αναζωπυρώθηκαν για τα καλά, οπότε στο προσεχές μέλλον να αναμένετε νέες συνεργασίες... 

Καλή ακρόαση

Τις καλλιτεχνικές δραστηριότητες του Γιώργου Καραγιάννη τις βρίσκετε στο Facebook και στο Youtube, ενώ τα νέα των Soul Out τα μαθαίνετε από εδώ. Last but no least, μπορείτε να προμηθευτείτε το βιβλίο του Δημιουργίες για κιθάρα σε επιλεγμένα βιβλιοπωλεία, στο διαδίκτυο και βέβαια από το επίσημο site των εκδόσεων Cambia. 

Εικόνα: Εικαστική σύνθεση του Pablo Picasso (1913)