Magical Mystery Tour...

Μια παρέα ξεκινάει ένα διαδικτυακό ραδιόφωνο. Απλά κι ωραία... 

Συμμετέχω κι εγώ, με την εκπομπή  

Magical Mystery Tour

Για μία ώρα την εβδομάδα θα μιξάρουμε μουσικές ψυχεδελικής electronica και ό,τι άλλο μας κατέβει. Λόγια και σχόλια από λίγα ως μηδαμινά.

κάθε Κυριακή τα μεσάνυχτα 

Τα λέμε στο "εργοτάξιο ραδιενεργών ακροάσεων" …

 

Ραδιοσκώληκας
  http://radioskolikas.blogspot.com/

an interview with Pacific Horizons

Now that February has reached his first half for good, I can be sure: the music that I listened more in 2011 belongs to the Pacific Horizons. This band that comes from California, with three astonishing EPs, presents mystical, psychedelic electronica,  that brings together summer vacations and cosmic imageries. The title of their first work is illustrative: Universal Horizons. As you gaze at the horizons of the ocean, you can discern even the horizons of the universe...

As you have already understood, Pacific Horizons’ music can cause many discussions, but also it can be the starting point for even more. So, the following online interview that they gave us, not only clarifies their artistic vision, but it can also be the beginning of various explorations about music and beyond

 The interview is accompanied by artistic works of the painter, writer and occultist Austin Osman Spare, whο, as you will see, is mentioned as an influence on the band's aesthetics. Also note that the interview will be in two posts, one in Greek and one in English.

You recently gave a concert in Tokyo, about a month ago. How did this go,  how was the experience?

 It was an honor and privilege to have the opportunity to perform live and DJ for a Japanese audience in Tokyo.  We found the audience to be really enthusiastic and the people we encountered were warm and friendly.  It was awesome to have the opportunity to bond with our promoters and fans despite some language barriers.  Vinyl seems to be pretty huge there, the clubs had impeccable sound and the visuals were sublime. We hope to return to Japan soon.

Do you prefer to create music in the studio or to present your music live in front of an audience?

At this point we are focused on studio work but if the right opportunity presents itself we are happy to perform live.

Really, how did you come to the name “Pacific Horizons”? By the way, can you give us a brief history of the band?

The name “Pacific Horizons” signifies our roots geographically as well as our philosophical stance.   A lot of our influence stems from the Pacific Rim region.  It is vast, beautiful and mysterious.  The various cultures and heritage of the region (particularly that of the California Coast) have had a major influence on us throughout the majority of our lives…

As far as the history of the band, we have known each other for a long time and have played together in various configurations in a variety of musical styles. It was a natural progression for us to start this project together.

Searching around the Internet, I noticed that music critics and also most of your listeners consider you as a part of the cosmic / balearic revival, an opinion I also agree with. Do you give a specific direction to your music that can be described as balearic?

Not really. We are not attempting to make music that will categorize us in any specific genre.  This music generally comes very much from a moment of ritualistic inspiration.  We then develop it and embellish it as the ideas expand.   We generally start with a pretty basic beat or even a BPM that we would like to work in- often not knowing what the direction will be at all…  I would go so far as to say that the results are often born out of shamanic psychonautical divination. Our individual styles are something we have been developing on our own for many years. But we do love Balearic music. The history of Ibiza and its clubs and DJs is fascinating. We like to DJ in that style- there is a mix on our Soundcloud page if you want to check it out.

In my opinion, your music is well balanced between an electronic and a rock direction. So, can you tell us some of your major influences?

All forms of dance music especially west coast house, 1960’s psychedelic folk, soul, flamenco, street jazz,  ethnic rock, noise/ambient, adult contemporary, industrial, basically anything made in the 80's, etc..

I notice that you have references to the occult. For example, the reference to the scientist and occultist Jack Parsons in Jack Parsons' Laboratory, or the cover of your last EP Beaches Of The Black Sea, which depicts Helena Blavatsky with the spiritual teachers of Theosophy, Mahatmas. What is your relationship with the world of the occult?

We have a long standing interest in anything dealing with altered states of consciousness. Aleister Crowley and Austin Spare’s works with ritual magick and desired intention have been influential. Robert Anton Wilson’s ideas about perception and reality tunnels helped form our thinking. Graham Hancock’s studies on visionary states and their role in human evolution have been of particular interest lately. And all the wild cults in the past 50 years like the Process Church of the Final Judgment or The Peoples Temple have been rich to mine for ideas. But i wouldn't say we "believe" in anything. Its just fascinating and informative subject matter.

Generally, since the 60s, we can detect an element of occultism in a part of the underground music. I think that you belong to the nowadays underground music scene. Psychedelia comes as an influence on the artwork, but also on your music style. You also choose to promote your music through your own record company, Pacific Wizard Foundation, in general you’ve got a DIY mentality. Lastly, you show an obvious love for vinyl. All these choices describe a band that consciously choose to be part of the underground. Would you like to have a more mainstream success or do you want to keep a circle of a few, more elite listeners?

I think each of us has gained much of our collective musical background from various underground musical entities.  We are lucky in LA right now to have one of the most vibrant and diverse underground (and overground) musical communities in human history.  It has been really rewarding making the majority of our releases into one of a kind works of art…  I think the fact that we basically touched and hand-made our records adds a lot of intrinsic value to the release.  Most of our production dealings are done in person with a “handshake mentality": that way we gradually become more familiar with the production process and the people that are helping us get the music out there.  

In short, as long as we are not sacrificing our creativity we are happy to bring musical joy to as many people who care to lend us an ear.

What are your future plans?

Some of our friends have turned in some incredible remixes of our songs so those will be out on vinyl soon. We are working on new music as well.  Hopefully there will be more travel in our near future.

Thank for this interview, I hope to see you in Greece for a live gig or a DJ set!

We "borrowed" Austin Spare's paintings from these sites:

Hermetic.com
The Cabinet Of  The Solar Plexus

μια συνέντευξη με τους Pacific Horizons

 Τώρα που και ο Φλεβάρης έχει φτάσει για τα καλά στα μέσα του, μπορώ να είμαι σίγουρος: οι πιο αγαπημένες και πολυακουσμένες από μένα μουσικές για το 2011 ανήκουν στους Pacific Horizons. Το συγκρότημα που μας έρχεται από την Καλιφόρνια, με τρία εκπληκτικά EPs, παρουσιάζει μια  ψυχεδελική, μυστικιστική electronica, που φέρνει κοντά καλοκαιρινές διακοπές και κοσμικές ανησυχίες. Ο τίτλος της πρώτης τους δουλειάς είναι ενδεικτικός: Universal Horizons. Κοιτώντας του ορίζοντες του ωκεανού, μπορεί να διακρίνεις ακόμα και του ορίζοντες του σύμπαντος…

Όπως έχετε καταλάβει η μουσική των Pacific Horizons, προσφέρεται για πολλές κουβέντες, αλλά και μπορεί να γίνει αφορμή για ακόμα περισσότερες. Άρα η παρακάτω διαδικτυακή συνέντευξη που τους πήραμε, όχι μόνο μας ξεκαθαρίζει το καλλιτεχνικό τους όραμα, αλλά και αποτελεί την αρχή για ποικίλες εξερευνήσεις, μουσικές και όχι μόνο. 

Η συνέντευξη συνοδεύεται από εικαστικά έργα του ζωγράφου, λογοτέχνη και αποκρυφιστή Austin Spare, o οποίος, όπως θα δείτε, αναφέρεται ως επιρροή στην αισθητική της μπάντας.

Επίσης, να σημειώσω ότι η συνέντευξη θα γίνει σε δύο αναρτήσεις, μία στα ελληνικά και μία στα αγγλικά.

Πρόσφατα δώσατε μια συναυλία στο Τόκυο. Πως προέκυψε αυτό το event, πως ήταν η εμπειρία;

Ήταν τιμή και μεγάλο πλεονέκτημα για μας να έχουμε την ευκαιρία να παίξουμε ζωντανά και να παρουσιάσουμε ένα DJ set για το γιαπωνέζικο κοινό στο Τόκυο. Ανακαλύψαμε πως το κοινό ήταν πραγματικά ενθουσιώδες και οι άνθρωποι που συναντήσαμε ήταν ζεστοί και φιλικοί. Ήταν υπέροχο που είχαμε την ευκαιρία να δεθούμε με τους υποστηρικτές και με τους οπαδούς μας, παρόλα μερικά γλωσσικά εμπόδια. Το βινύλιο φαίνεται πως έχει μεγάλη φήμη εκεί, τα club είχαν άψογο ήχο και τα οπτικά εφέ ήταν μεγαλειώδη. Ελπίζουμε να επιστρέψουμε στην Ιαπωνία σύντομα.

Προτιμάτε να δημιουργείτε στο στούντιο ή να παρουσιάζετε τη μουσική σας ζωντανά σε ένα κοινό;

Αυτή τη στιγμή είμαστε συγκεντρωμένοι στη δουλειά στο στούντιο, αλλά αν η σωστή ευκαιρία παρουσιαστεί, είμαστε χαρούμενοι να παίξουμε και ζωντανά.

Αλήθεια, το όνομα Pacific Horizons πως προέκυψε; Επί τη ευκαιρία, μπορείτε να μας δώσετε ένα σύντομο ιστορικό του συγκροτήματος;

Το όνομα “Pacific Horizons” σηματοδοτεί τις ρίζες μας γεωγραφικά, καθώς και τη φιλοσοφική μας στάση. Μεγάλο μέρος από την έμπνευσή μας προέρχεται από την περιοχή του Ειρηνικού. Ο ωκεανός είναι απέραντος, όμορφος και μυστηριώδης. Οι ποικίλες κουλτούρες και η κληρονομιά της περιοχής (ειδικά αυτή της ακτής της Καλιφόρνια) μας επηρέασε ιδιαίτερα στο μεγαλύτερο κομμάτι της ζωής μας.

Όσο για την ιστορία της μπάντας, γνωριζόμαστε εδώ και πολύ καιρό και έχουμε παίξει μαζί σε ποικίλους συνδυασμούς και σε μια ποικιλία μουσικών στυλ. Ήταν μια φυσική εξέλιξη για μας να ξεκινήσουμε αυτό το project μαζί.

Ψάχνοντας το διαδίκτυο, παρατηρώ ότι οι μουσικοκριτικοί, αλλά και οι περισσότεροι ακροατές σας, σας εντάσσουν στην αναβίωση του cosmic/balearic ήχου. Κι εγώ συμφωνώ με την παραπάνω άποψη. Εσείς δίνετε μια συγκεκριμένη κατεύθυνση στη μουσική σας, ώστε να χαρακτηριστεί ως balearic;

Όχι πραγματικά… δεν προσπαθούμε να φτιάξουμε μουσική που θα μας κατηγοριοποιήσει σε ένα συγκεκριμένο είδος. Αυτή η μουσική γενικά κατά ένα μεγάλο μέρος προέρχεται από μια στιγμή τελετουργικής έμπνευσης. Έπειτα την αναπτύσσουμε και την εμπλουτίζουμε καθώς οι ιδέες επεκτείνονται. Γενικά ξεκινάμε με ένα πολύ απλό beat ή ακόμα και με ένα ρυθμό σε συγκεκριμένα BPM πάνω στον οποίο θα θέλαμε να δουλέψουμε, συχνά χωρίς καθόλου να ξέρουμε ποια θα είναι η κατεύθυνση… Θα πήγαινα τόσο μακριά, ώστε να πω ότι τα αποτελέσματα συχνά γεννιούνται  από μια σαμανική ψυχό-ναυτική μαντεία.

Τα προσωπικά μας (μουσικά) στυλ είναι κάτι που έχουμε αναπτύξει από μόνοι μας για πολλά χρόνια. Αλλά πραγματικά αγαπάμε την balearic μουσική. Η ιστορία της Ibiza και τα club και οι DJs της είναι συναρπαστικά. Ως DJs, θέλουμε να παίζουμε σε αυτό το στυλ, υπάρχει ένα mix στη σελίδα μας στο Soundcloud αν θέλετε να το τσεκάρετε.

Ποιές είναι οι επιρροές σας;

Όλα τα είδη της χορευτικής μουσικής, ειδικά το house της δυτικής ακτής, ψυχεδελικό folk της δεκαετίας του 60, soul, flamenco, jazz του δρόμου, ethnic rock, noise/ambient, adult contemporary, industrial, βασικά οτιδήποτε έχει δημιουργηθεί τη δεκαετία του 80 κ.α.

Παρατηρώ ότι έχετε πολλές αναφορές στον αποκρυφισμό. Για παράδειγμα η αναφορά στον επιστήμονα και οπαδό του Aleister Crowley, Jack Parsons, στο Jack Parsons’ Laboratory και το εξώφυλλο του τελευταίου σας EP Beaches Of The Black Sea, όπου απεικονίζεται η Helena Blavatsky με τους πνευματικούς δασκάλους της Θεοσοφίας, τους Mahatmas. Ποιά είναι η σχέση σας με τον κόσμο του αποκρυφισμού;

Έχουμε ένα μακρύ σταθερό ενδιαφέρον για οτιδήποτε που έχει σχέση με καταστάσεις αλλαγής της συνειδητότητας. Τα έργα του Aleister Crowley και του Austin Spare που σχετίζονται με την ritual magick και την επιθυμητή πρόθεση μας έχουν επηρεάσει. Οι ιδέες του Robert Anton Wilson σχετικά με την αντίληψη και τα reality tunnels έχουν βοηθήσει να σχηματοποιήσουμε τη σκέψη μας. Οι σπουδές του Graham Hancock πάνω στις οραματικές καταστάσεις και τον ρόλο τους στην ανθρώπινη εξέλιξη έχουν πρόσφατα τραβήξει το ενδιαφέρον μας. Και όλες οι μυστικιστικές ομάδες των τελευταίων πενήντα χρόνων, σαν την Process Church of the Final Judgment ή την Peoples Temple ήταν πλούσιες πηγές ιδεών. Αλλά θα έλεγα ότι δεν «πιστεύουμε» σε τίποτα. Απλά είναι ένα συναρπαστικό και ενδιαφέρον θέμα.

Βέβαια, από τη δεκαετία του 60 κιόλας, το στοιχείο του αποκρυφισμού συνοδεύει ένα σεβαστό μέρος της πιο underground μουσικής δημιουργίας. Εσείς νομίζω πως πολύ συνειδητά επιλέγετε το underground. Η ψυχεδελική αισθητική στο artwork και στο μουσικό στιλ, η επιλογή του να προωθήσετε οι ίδιοι την μουσική σας, μέσω της εταιρείας Pacific Wizard Foundation, αλλά και η έκδηλη αγάπη για το βινύλιο οδηγούν εκεί. Θα επιθυμούσατε μια πιο mainstream επιτυχία ή θέλετε να κρατήσετε ένα κύκλο λίγων και πιο εκλεκτών ακροατών;

Νομίζω ότι ο καθένας από μας έχει σχηματίσει ένα μεγάλο μέρος από το κοινό μουσικό μας υπόβαθρο πολλά στοιχεία της underground μουσικής. Είμαστε τυχεροί που ακριβώς αυτόν τον καιρό στο Λος Άντζελες έχουμε μια από τις πιο ζωντανές και διαφοροποιημένες underground (και “overground”) μουσικές κοινότητες στην ανθρώπινη ιστορία.

Ήταν πραγματικά ικανοποιητικό για μας το ότι το μεγαλύτερο μέρος της δουλειάς μας να κυκλοφορήσει σε μοναδικά κομμάτια τέχνης… Νομίζω ότι το γεγονός πως έχουμε αγγίξει και έχουμε κάνει μια χειροποίητη δουλειά για τους δίσκους μας, προσθέτει εγγενή αξία στην κυκλοφορία. Οι περισσότερες από τις συμφωνίες μας όσο αναφορά την παραγωγή έχουν γίνει σε προσωπικό επίπεδο, με μια «νοοτροπία χειραψίας»: με αυτό τον τρόπο σταδιακά αποκτούμε μεγαλύτερη οικειότητα με τι διαδικασία της παραγωγής και με τους ανθρώπους που μας βοήθησαν να βγάλουμε τη μουσική μας εκεί έξω.

Με συντομία, όσο δεν θυσιάζουμε τη δημιουργικότητά μας, είμαστε χαρούμενοι να φέρνουμε τη χαρά της μουσικής σε όσους περισσότερους ανθρώπους που ενδιαφέρονται να ακούσουν.

Ποιά είναι τα μελλοντικά σας σχέδια;

Μερικοί από τους φίλους μας έχουν κάνει μερικά εκπληκτικά remixes των τραγουδιών μας, οπότε αυτά θα βγουν σύντομα σε βινύλιο. Επίσης δουλεύουμε και σε νέα μουσική. Ελπίζουμε να υπάρχουν για μας περισσότερα ταξίδια στο κοντινό μέλλον.

Ευχαριστώ για τη συνέντευξη, ελπίζω να σας δούμε στην Ελλάδα, είτε για live, είτε για ένα DJ set.

 

Τα έργα του Austin Spare τα "δανειστήκαμε" από τις δύο εξής ιστοσελίδες:

Hermetic.com
The Cabinet Of  The Solar Plexus

Ένα ραδιοφωνικό αφιέρωμα στο παλιό Cafe Del Mar

«… το event όνειρο για μένα θα ήταν στο σπίτι μου με μερικούς φίλους». Αυτή η δήλωση που ανήκει στον Jose Padilla, τον πιο αναγνωρισμένο DJ του περίφημου Cafe Del Mar στην Ibiza, κατά τη γνώμη μου είναι αντιπροσωπευτική του γνήσιου πνεύματος της chill out μουσικής.

Τα τελευταία δέκα και βάλε χρόνια η μουσική που χαρακτηρίζεται ως chill out έχει τυποποιηθεί στον μέγιστο βαθμό, μην πούμε πως έχει κονσερβοποιηθεί, καθώς κάθε χρόνο κυκλοφορούν δεκάδες συλλογές που κάνουν θραύση σε beach bars, εστιατόρια και σούπερ μάρκετ. Αλλά, η ιδέα του να χαλαρώνεις και να απομακρύνεσαι από καθετί αγχωτικό διαμέσου της μουσικής παραμένει γοητευτική, ειδικά στη σύγχρονη εποχή που οι ρυθμοί είναι ιλιγγιώδεις και το άγχος δυσβάστακτο.  Αυτό ακριβώς το μήνυμα μεταφέρει το chill out, ή τουλάχιστο μετέφερε όταν, ως μουσική τάση, γεννήθηκε και έκανε τα πρώτα του βήματα: καλοκαίρι σε μια ήσυχη παραλία, κατά προτίμηση την ώρα του ηλιοβασιλέματος με μερικούς φίλους και με μια ψυχολογία ήρεμης ευτυχίας. Το soundtrack για ένα τέτοιο σκηνικό δεν μπορεί παρά να είναι chill out.

Αυτή ακριβώς την νοοτροπία και αισθητική μεταφέρουν οι πρώτες συλλογές που κυκλοφόρησαν με τον τίτλο Cafe Del Mar, κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 90. Συγκεκριμένα για τις πρώτες έξι, υπεύθυνος ήταν ο κύριος Jose Padilla. Η πρώτη είδε το φως της κυκλοφορίας το 1994 και η τελευταία, με την υπογραφή του Padilla πάντα, το 1999. Από κει και πέρα έχουν κυκλοφορήσει πολλά ακόμα “volumes”, τα οποία –η αλήθεια να λέγεται– γίνονται ολοένα πιο τυποποιημένα, κονσερβοποιημένα… 

Η Εκπομπή που ψάχνει τίτλο πραγματοποίησε ένα αφιέρωμα σε αυτές τις πρώτες συλλογές Cafe Del Mar, αλλά και στον δημιουργό τους, τον Jose Padilla. Βασικός σκοπός, να παίξουμε ωραίες μουσικές στο ραδιόφωνο, μουσικές που, ανάμεσα σε πολλές άλλες σημαντικές, σημάδεψαν τα 90s. 

Ο πρωταγωνιστικός ρόλος της μουσικής μας ιστορίας αναμφίβολα ανήκει στον Jose Padilla. Ο Padilla είναι ένας ιδιαίτερος DJ, διαβάζοντας για αυτόν και βέβαια ακούγοντας τις μουσικές του επιλογές, συμπεραίνω ότι ανήκει σ’ εκείνους που αντιμετωπίζουν το DJ-ing ως τέχνη. Και η μαγεία της τέχνης του δεν έγκειται τόσο στην τεχνική και στα κόλπα στα decks, όσο στα κομμάτια που επιλέγει, φανερώνοντας ένα γούστο ιδιαίτερα εκλεκτικό. Έτσι ακούγοντας τις πρώτες έξι συλλογές του Cafe Del Mar, θα συναντήσετε μια ποικιλία μουσικών ειδών και κατευθύνσεων. Ambient, jazz και fusion, contemporary classical, trip hop, ακόμα και ατμοσφαιρική house και trance ταιριάζουν αρμονικά με τελικό σκοπό να κάνουν τον ακροατή να νιώσει ήρεμα, όμορφα, ρεμβαστικά. 

Με αυτές τις επιλογές ο Jose Padilla αναδείχθηκε στον DJ που ουσιαστικά δημιούργησε το chill out στυλ. Βέβαια –υποθέτουμε εμείς τώρα– για να διαμορφώσει αυτό το πολυποίκιλο και εκλεκτικό μουσικό γούστο, το οπoίο μετέφερε με τόση επιτυχία στα sets σου, αλλά και στις πρώτες συλλογές του Cafe Del Mar, o Padilla θα πρέπει να επηρεάστηκε από πολλά και αντιφατικά στοιχεία. 

Γεννημένος στη Βαρκελώνη, ο Jose Padilla ήρθε στην Ibiza το 1975 και άρχισε να την ψάχνει ως DJ, μέχρι που το 91 κατάφερε να γίνει ο resident DJ του Cafe Del Mar. Αυτό ακριβώς το κλίμα της ίδιας της Ibiza μεταφέρει στις μουσικές επιλογές του. Αλλά, δεν εννοούμε, τόσο την ηδονιστική πλευρά του υπερ-τουριστικού νησιού με τα πολυπληθή πάρτι και το κλίμα ξέφρενου γλεντιού και ελευθεριότητας, όσο την πιο ήρεμη, μεσογειακή διάστασή του. Κατά την περίοδο πριν την πλήρη εμπορικοποίηση του νησιού, τα χρόνια της δεκαετίας του 60 και του 70, η Ibiza αποτελούσε το καταφύγιο των χίπηδων και των καλλιτεχνών της γενιάς της αμφισβήτησης. Πριν την έκρηξη της disco και των μεγάλων club, υπήρχε μια ατμόσφαιρα του νησιού η οποία έχει αφήσει τα χνάρια της σε κομμάτια όπως το Ibiza Bar των Pink Floyd και το Formentera Lady των King Crimson. Δεν είναι καθόλου τυχαίο που ο Padilla σε συνεντεύξεις του επανειλημμένα κάνει αναφορά στις δυο αυτές μπάντες, τους Floyd και τους Crimson. Εδώ και εδώ μπορείτε να βρείτε ωραία κείμενα και φωτογραφίες για την παλιά Ibiza των 60s και των 70s. Για παράδειγμα, ένα εισιτήριο από τη συναυλία του Bob Marley στο νησί:

Ωστόσο, οι πρώτες συλλογές του Cafe Del Mar δημιουργήθηκαν κοντά τριάντα χρόνια μετά, μέσα στη δεκαετία του 90. Κι όμως δεν υπήρχε καλύτερη περίοδος από τις αρχές και τα μέσα των 90s για τέτοιες μουσικές, που θύμιζαν την αθώα χίπικη εποχή. Το λεγόμενο «Δεύτερο καλοκαίρι της αγάπης» με τo acid house, τα μεγάλα παρτυ και την ατμόσφαιρα ελευθερίας και επαναστατικότητας έριχνε ακόμα τη σκιά του. Οι ravers συνδέθηκαν με τους hippies, δανειζόμενοι τις ψυχοτρόπες ουσίες (το ecstacy αντικατέστησε επίσημα το LSD), την ψυχεδελική αισθητική, ακόμα και τις στιλιστικές επιλογές στο ντύσιμο. To 1987 o μετέπειτα σούπερσταρ DJ Paul Oakenfold επισκέφτηκε την Ibiza και ενθουσιάστηκε με τις μουσικές που παιζόταν στα καλύτερα από τα ντόπια bar και club, μεταφέροντας στη Βρετανία το λεγόμενο “balearic beat”. Ακολουθώντας αντίστροφη πορεία, Βρετανοί και άλλοι Ευρωπαίοι άρχισαν να επισκέπτονται μαζικά την Ibiza. Εκεί λοιπόν, ως χαλάρωση από τα ξέφρενα ξενύχτια και τους τρελούς χορούς, το Cafe Del Mar, με τον Jose Padilla στα decks, αποτέλεσε τον «ναό της chill out θρησκείας» (πηγή). 

 

http://www.flickr.com/photos/reidlromeo/124588474/

Από εκείνη την εποχή, τις αρχές της δεκαετίας του 90 και συγκεκριμένα το 1991, ψάξαμε και βρήκαμε την πρώτη από τη σειρά κασετών με την μουσική του Cafe Del Mar, οι οποίες προηγήθηκαν των συλλογών σε cd. Εδώ έχουμε πιο new age και ambient μουσική, με κάποια ξεχασμένα σήμερα μουσικά διαμάντια. Για τους μερακλήδες ακροατές, οι οποίοι ψάχνουν το διαφορετικό αυτά η παλιά κασέτα είναι ό,τι πρέπει:

Cafe Del Mar Tape no1 

Αλλά, με ο ίδιο μεράκι και με την ίδια τέχνη έγιναν και οι  τις έξι πρώτες συλλογές του Cafe Del Mar σε cd. Ο Jose Padilla έφερε κοντά μεσογειακές μουσικές, όπως το flamengo και το latin, με τη σύγχρονη τότε ηλεκτρονική μουσική, χωρίς βέβαια να λησμονεί και τις νεότερες τάσεις τις πιο intellectual μουσικής. Επιτυχίες που έχουν την ετικέτα του chill out και σίγουρα από έχει πάρει τ’ αυτί σας, έγιναν διάσημες από αυτές τις συλλογές: Music For A Found Harmonium (Penguin Cafe Orchestra), Entre Dos Aquas (Paco De Lucia), Nights Interlude (Nightmares On Wax), Offshore (Ambient Mix) (Chicane), More Than Ever People (Levitation). 

Όμως, ο κύριος Padilla δεν είναι ένας καθόλου εφησυχασμένος επιλογέας μουσικής. Έτσι, χαρακτηριστικό αυτών των συλλογών του Cafe Del Mar είναι η παρουσία άγνωστων καλλιτεχνών και συγκροτημάτων, με κομμάτια παρόλα αυτά μαγευτικά. Ο Padilla με αυτόν τον τρόπο φανερώνει την αγάπη του για την underground μουσική σκηνή και την ουσιαστικά αντί-εμπορική του νοοτροπία. Ειδικά το τελευταίο έγινε ιδιαίτερα αισθητό όταν, μετά την πολύ μεγάλη εμπορική επιτυχία αυτών των πρώτων έξι cd, αποχώρησε από τη συνεργασία και άφησε σε άλλους την πλέον ίσως άχαρη δουλειά επιλογής “χαλαρωτικών” και “ξεκούραστων” chill out κομματιών. Βέβαια, εδώ να σημειώσουμε ότι ο Padilla συνεχίζει να κάνει DJ sets σε όλο τον κόσμο, αλλά να επιμελείται συλλογές. Χαρακτηριστικά, στην τελευταία, η εκλεκτική του μουσική όσφρηση έφτασε μέχρι και την Ελλάδα, εμπεριέχοντας δύο κομμάτια Ελλήνων καλλιτεχνών, το A Son’s Lament των Smokey Bandits και το Remake των Blue Pilots Project. 

Αλλά, ποιά είναι η συνέχεια στο σήμερα όλου αυτού του μουσικού κόσμου που τόσο αριστοτεχνικά δημιούργησαν οι πρώτες συλλογές του Cafe Del Mar; Σίγουρα, όπως έχετε ήδη, φαντάζομαι, καταλάβει, η συντριπτική πλειοψηφία των συλλογών που κυκλοφορούν με την ετικέτα “chill out” ή “lounge” δεν λένε και πολλά… Όχι ότι δεν μπορεί κάποιος να βρει ωραίες και ενδιαφέρουσες συνθέσεις, αλλά οι δημιουργοί τους λες και κοπιάζουν να τις κάνουν να ακούγονται αδιάφορες, ώστε να λειτουργούν όσο το δυνατόν πιο πετυχημένα ως «μουσική χώρου», muzak όπως είναι και ο ξένος όρος. Όμως ο Brian Eno έχει δώσει βάρος σε αυτή την «μουσική χώρου», εκφράζοντας την ιδιαίτερα αξιοσημείωτη άποψη ότι η ambient μουσική «πρέπει να μην τραβάει την προσοχή, αλλά να είναι και ενδιαφέρουσα» («ambient music… must be as ignorable as it is interesting").

Οι μουσικοί και οι παραγωγοί που συνεχίζουν δημιουργικά αυτή την παράδοση του ποιοτικού chill out σήμερα κατά κύριο λόγο έρχονται από τις τάσεις που οι κριτικοί της μουσικής ονομάζουν balearic και chillwave. Το πρώτο αποτελεί την προσπάθεια αναβίωσης του μουσικού στιλ που κυριαρχούσε στην Ibiza τις δεκαετίες του 80 και του 90, δίνοντας βάρος στα πιο underground και λησμονημένα σήμερα κομμάτια της περιόδου. Προφανώς οι σημερινοί εκπρόσωποι του balearic ήχου δεν αποφεύγουν, και ούτε το θέλουν κιόλας, μια πιο σύγχρονη άποψη και προσέγγιση. Από την άλλη πλευρά, το chillwave είναι ένα φρέσκο μουσικό υβρίδιο, που μπλέκει πολλές τάσεις, από trip hop μέχρι shoegaze και από ambient μέχρι disco, φτιάχνοντας έναν ήχο ταξιδιάρικο και νοσταλγικό.

Καλλιτέχνες οι οποίοι, μέσα από το παρελθόν, αναζητούν ένα φρέσκο ήχο που να εκφράζει το σήμερα και πάνω απ’ όλα να πετυχαίνει τον απόλυτο chill out στόχο: να ηρεμεί και να χαλαρώνει τον ακροατή. Τέτοιοι άνθρωποι δημιουργούν ενδιαφέρουσα chill out μουσική, αποφεύγοντας συνειδητά την εμπορικότητα. Απλά κάνουν το δικό τους. Το τελευταίο μισάωρο του ραδιοφωνικού αφιερώματος ήταν αφιερωμένο στις δικές τους δημιουργίες.

Αυτό το αφιέρωμα προετοιμάστηκε και πραγματοποιήθηκε με μεράκι. Για να ολοκληρώσουμε λοιπόν το πακέτο, ορίστε όλο το δίωρο του αφιερώματος ηχογραφημένο και ανεβασμένο στο mixcloud (οπου μπορείτε να βρείτε και το tracklist):

A radio tribute to the old Cafe Del Mar (part 1) by Nikos Pakos on Mixcloud

A radio tribute to the old Cafe Del Mar (part 2) by Nikos Pakos on Mixcloud

Μερικοί σύνδεσμοι σχετικά με το θέμα, για όσους θέλουν να εντρυφήσουν:

ΠΕΡΙ CAFE DEL MAR

Wikipedia: Cafe Del Mar

Ambient Music Guide: Cafe Del Mar

The Legend That Is Cafe Del Mar

JOSE PADILLA (αφιερώματα & συνεντεύξεις)

An Ibiza Legend: Jose Padilla (part 1, part 2)

DJ Mag: 60 seconds with Jose Padilla

Test Pressing (ιστοσελίδα αφιερωμένη στο balearic beat, με πολλές αναρτήσεις για τον Padilla και το Cafe Del Mar)

Τέλος, ένα δικό μας αφιέρωμα σε δύο παλιά mixes του Cafe Del Mar.