Τί να πούμε για αυτό το έτος, το 2025; Η μουσική, όπως και κάθε τέχνη, μπλέχτηκε μέσα στο κοινωνικό, πολιτικό και πολιτισμικό του γίγνεσθαι, εμπλουτίζοντας την εποχή μας, αλλά και ευτυχώς κοντράροντας τις ηγεμονικές της κατευθύνσεις.
Και ποιες ήταν αυτές οι κατευθύνσεις; Διαβάζοντας το αξιόλογο μα και σίγουρα απαισιόδοξο άρθρο του Νικόλα Σεβαστάκη για τον απολογισμό της χρονιάς, τις βλέπεις να ξεδιπλώνονται μπροστά σου: πόλεμος και βία, αυταρχισμός και ρατσισμός, κοινωνικές και οικονομικές ανισότητες. Παγκόσμιο ναδίρ η γενοκτονία του Παλαιστινιακού λαού στη Γάζα. Αλλά και στη χώρα μας, μια αίσθηση αλαζονείας που μένει ατιμώρητη κυριαρχεί: υποκλοπές, Τέμπη, ΟΠΕΚΕΠΕ. Δεν εγκαταλείπω τη θεμελιώδη ιδέα ότι η ανθρωπότητα, όσο προχωρά, καλυτερεύει, αλλά τα τελευταία χρόνια φαίνεται να έχει πέσει σε μια επικίνδυνη σπείρα.
Ο Χέρμπερτ Μαρκούζε σε ομιλία του στο Ελεύθερο Πανεπιστήμιο του Βερολίνου το 1967, έλεγε:
Όλες οι υλικές και διανοητικές δυνάμεις, που μπορούν να δραστηριοποιηθούν για την πραγμάτωση μιας ελεύθερης κοινωνίας, είναι εδώ, παρούσες. Το γεγονός, ότι δεν δραστηριοποιούνται, οφείλεται στην ολοκληρωτική επιστράτευση της κατεστημένης κοινωνίας εναντίον των ίδιων της των απελευθερωτικών δυνατοτήτων.
Κοντά 60 χρόνια μετά, οι σκέψεις του Γερμανού στοχαστή ισχύουν περισσότερο παρά ποτέ. Οι τεχνολογικές εξελίξεις, ακόμα και η τόσο αμφιλεγόμενη ΑΙ με την αλματώδη ανάπτυξη, ειδικά μέσα στο 2025, θα μπορούσαν να πάρουν έναν δρόμο προς την απελευθέρωση, την κοινωνική δικαιοσύνη και τη Δημοκρατία. Ωστόσο, η “κατεστημένη κοινωνία”, η ηγεμονική ιδεολογία, η οποία συγκροτείται από τις οικονομικές και πολιτικές ελίτ, κατά βάση απομακρύνει, όχι μόνο την τεχνολογία, αλλά και το σύνολο της κοινωνίας από αυτόν τον δρόμο.
Βέβαια, σε ολόκληρο τον κόσμο κινούνται άτομα και συλλογικότητες που κοντράρουν τις παραπάνω κατεστημένες ιδεολογικές κατευθύνσεις. Έτσι και ένα μεγάλο μέρος της τέχνης και συνεπώς η μουσική, ειδικά στις πιο εναλλακτικές (alternative), ανεξάρτητες (indie) και υπόγειες (underground) εκφράσεις της, αξιοποιεί τη δύναμη της ώστε να αρθρώσει κριτική στον ηγεμονικό λόγο, αλλά και να προσφέρει, έστω σε ένα αισθητικό και δημιουργικό επίπεδο, διεξόδους συνεργασίας, διαπολιτισμικότητας, δράσης “από τα κάτω” και δημοκρατικότητας. Όπως τραγουδάνε και οι Arsenal στο "Barbara", από το άλμπουμ τους Okan Okunkun, που επέλεξα ως νο1 για το 2025:
This man is pulling me down,
I wanna jump, I can hear the sounds
Clap you hands and give me love.
Η μουσική μας δίνει τη μαγιά για έναν καλύτερο κόσμο, είναι στο χέρι μας να την αξιοποιήσουμε για μια καλύτερη προσωπική και δημόσια ζωή.
Θα κλείσω αυτό το κείμενο με ένα τραγούδι εκτός των 20 άλμπουμ που παρουσιάστηκαν σε αυτό το blog, ίσως το καλύτερο τραγούδι του έτους, ένα instant classic: Lady Blackbird vs. Crooked Man - Purify
Ακολουθούν τα 20 άλμπουμ του 2025 που μου άρεσαν σε μια, όσο είναι δυνατό, ιεραρχική σειρά. Η βαθύτερη και πιο διαχρονική αξία των άλμπουμ αυτών θα φανεί στο πέρασμα του χρόνου. Όπως σημειώνει ο Βαλάντης Τερζόπουλος στο άρθρο για το δικό του top-20: "είναι, απλώς, το αποτύπωμα μιας χρονιάς όπως πραγματικά την βίωσα σε πραγματικό χρόνο."
Τσεκάρετε, παράλληλα, και τις δύο λίστες Music is my fuel (η πρώτη και η δεύτερη), με tracks του έτους.
01. Arsenal - Okan Okunkun
02. Ptaki Polski - Ptaki Polski
03. Birdsnake - Biofilter
04. The South Hill Experiment - Earthbreaks
05. Zeitgeist Freedom Energy Exchange - Inspire /// Radicalise
06. Gates of Dawn - III
07. Pig&Dan - Journey Within
08. Floating Points - Lazarus Soundtrack
09. Humble B Flat - Blessings in The Sun
10. Sewell and the Gong - Patron Saint Of Elsewhere
11. Zangoma - Faka Mulilo
12. Chaos in the CBD - A Deeper Life
13. King Garcia - Hamelin
14. Madrid De Los Austrias - Tercero
15. Sunbörn Meets Clap! Clap! - Earth Is Begging
16. ANAN - Room
17. Liberato - III
18. Sandwell District - End Beginnings
19. Eric Hilton - Midnight Ragas
20. Emancipator & Lapa - Stories Of The Melting Sun
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου